Podstawy pierwszej pomocy

Powiedz:

CO? Co się stało (np. wypadek drogowy. ilość poszkodowanych, ich stan).
GDZIE? (ulica, nr domu, nr mieszkania, klatka, piętro, nr drogi, kilometr, charakterystyczne punkty).
KTO? Kto zgłasza wezwanie pomocy - numer telefonu i dane osobowe.

Nie odkładaj pierwszy słuchawki!

Podstawowe zabiegi ratujące życie
1. Sprawdź, czy poszkodowany i Ty jesteście bezpieczni,
2. Sprawdź reakcję poszkodowanego
Potrząśnij delikatnie za ramię i głośno zapytaj „Słyszysz mnie, czy wszystko porządku?”
3. a. jeżeli reaguje:
zostaw poszkodowanego w pozycji. w jakiej go zastałeś, pod warunkiem że nie zagraża mu żadne niebezpieczeństwo
dowiedz się jak najwięcej (od poszkodowanego lub świadków) na temat zdarzenia i wezwij pomoc, regularnie oceniaj jego stan,
b. Jeżeli nie reaguje:
głośno zawołaj o pomoc
odwróć poszkodowanego na plecy, po czym udrożnij drogi oddechowe poprzez odgięcie głowy i uniesienie żuchwy
4. Utrzymując drożność dróg oddechowych wzrokiem, słuchem i dotykiem oceń, czy występuje prawidłowy oddech. Szukaj oznak życia takich jak szmery oddechowe, staraj się wyczuć ruch powietrza na swoim policzku. W pierwszych minutach po zatrzymaniu pracy serca (zatrzymaniu krążenia) poszkodowany może słabo oddychać lub wykonywać głośne, niejednoznaczne, pojedyncze westchnięcia, Nie należy ich mylić z prawidłowym oddychaniem. Na ocenę wzrokiem, słuchem i dotykiem przeznacz nie więcej niż 10 sekund. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości czy oddech jest prawidłowy, działaj tak, jakby był nieprawidłowy.
5. a. Jeżeli oddech jest prawidłowy,
ułóż poszkodowanego w pozycji bezpiecznej,
wyślij kogoś (np. innego świadka zdarzenia) lub sam udaj się po pomoc (wezwij pogotowie). Jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i sam udaj się aby wezwać służby ratunkowe,
pamiętaj , aby stale kontrolować czynności życiowe poszkodowanego (oddech) oraz chronić go przed utratą ciepła. Sprawdzaj oddech co minutę do czasu przybycia pomocy,
b. Jeżeli jego oddech nie jest prawidłowy:
wyślij kogoś po pomoc, np. innego świadka zdarzenia. Jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i wezwij służby ratunkowe
po wezwaniu pomocy wróć i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej:
a. uklęknij obok poszkodowanego,
b. ułóżnadgarstek jednej ręki na środku mostka poszkodowanego,
c. ułóż nadgarstek drugiej ręki na pierwszym, spleć palca obu dłoni i upewnij się, że nie będziesz wywierać nacisku na żebra poszkodowanego.
d. nie uciskaj nadbrzusza ani dolnej części mostka, pochyl się nad poszkodowanym, wyprostuj ramiona i ustaw prostopadle do mostka,
e. uciskaj na głębokość 4-5cm, po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę piersiową, nie odrywając dłoni,
f. powtarzaj uciśnięcia z częstotliwością 100/min (nieco mniej niż 2 uciśnięcia/s),
g. okres uciskania i zwalniania nacisku (relaksacji) mostka powinien być taki sam
6.a. Połącz uciskanie klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi.

Po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej udrożnij drogi oddechowe odginając głowę i unosząc żuchwę.
Zaciśnij skrzydełka nosa używając palca wskazującego kciuka ręki umieszczonej na czole poszkodowanego. Pozostaw usta delikatnie otwarte, jednocześnie utrzymując uniesienie żuchwy. Weź normalny wdech i obejmując szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami, upewniając się, że nie ma przecieku powietrza. Wdmuchuj powoli powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę (tak jak przy normalnym oddychaniu), obserwując jednocześnie, czy klatka piersiowa się unosi. Utrzymując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy, odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obserwuj, czy podczas wydechu opada jego klatka piersiowa. Jeszcze nabierz powietrza i wdmuchnij do ust poszkodowanego, dążąc do wykonania dwóch skutecznych oddechów ratowniczych. Następnie ponownie ułóż ręce w prawidłowej pozycji na mostku i wykonaj kolejnych 30 uciśnięć klatki piersiowej.
Kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratownicze w stosunku 30:2.
Przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko, gdy zacznie on prawidłowo oddychać. W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji.
Jeżeli wykonane na wstępie oddechy ratownicze nie powodują uniesienia się klatki piersiowej jak przy normalnym oddychaniu, wykonaj następujące czynności:
sprawdź jamę ustną poszkodowanego i usuń widoczne ciała obce,
sprawdź czy odgięcie głowy i uniesienie żuchwy są poprawnie wykonane.
Wykonaj nie więcej niż 2 próby wentylacji za każdym razem, zanim podejmiesz ponownie uciskanie klatki piersiowej. Jeżeli na miejscu zdarzenia jest więcej niż jeden ratownik powinni oni się zmieniać podczas prowadzenia resuscytacji co l-2 minuty. aby zapobiec zmęczeniu. Należy zminimalizować przerwy w resuscytacji podczas zmian.
b. Resuscytację ograniczoną wyłącznie do uciśnięć klatki piersiowej możesz prowadzić w następujących sytuacjach:
jeżeli nie jesteś w stanie lub nie chcesz wykonywać oddechów ratowniczych, zastosuj uciśnięcia kratki piersiowej,
jeżeli stosujesz wyłącznie uciśnięcia klatki piersiowej, wykonuj je bez przerwy. z częstotliwością 100 uciśnięć/min.
Przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, jeżeli zacznie on prawidłowo oddychać. W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji.